Francisco Santos : ¿un heredero de «Quevedo el Grande», en el último tercio del siglo XVII?
Tourneur, Alain (Université de Lille)

Títol variant: Francisco Santos Heir of «Quevedo The Great» from the last third of 17th Century?
Data: 2018
Resum: En el último tercio del siglo xvii, el moralista madrileño Francisco Santos desarrolló una obra literaria exitosa, rica de quince libros de ficción, deleitosos y provechosos, satíricos y devotos. Como los mayores escritores de su tiempo, Santos siguió el ideal humanístico de la imitación. De origen modesto, sin estudios académicos, tomó préstamos de múlti-ples autores coetáneos. Unos críticos señalaron que Santos creó así su propia literatura, inspirándose en varias influencias, entre las cuales destacan Cervantes, Saavedra Fajardo, Zabaleta, Gracián, y Quevedo. El propósito de este artículo es contribuir al conocimien-to de la recepción póstuma de Quevedo, analizando unas formas de incorporación del gran satírico en la prosa narrativa de Santos: desde una posible impregnación, hasta la presencia de Quevedo como personaje de la ficción imaginada por Santos.
Resum: In the last third of the seventeenth Century, Francisco Santos, a Spanish moralist from Madrid, developed a successful literary work, rich in fifteen fiction books, entertaining and edificant, satirical and devote. In accordance with the greatest writers of his time, 1. Francisco Santos homenajeó así a Francisco de Quevedo, en 1685, enumerando los grandes escritores de Madrid, mediante la voz del narrador de El Sastre del Campillo (Santos, 1723a: 1): «[. . . ] hable el Fenix de España, Fray Lope de Vega Carpio, Montalvan, Villayzan, Quevedo el Grande, Villaviciosa, Cancer, Moreto, Matos, Luis Velez de Guevara, Zabaleta, y otros infinitos». Santos followed the humanistic ideal of imitation. From a modest family, with any aca-demic studies, he multiplied indebtedness to contemporaneous authors. Some critics noted that Santos created thus his specific literature, inspired by several influences, such as Cervantes, Saavedra Fajardo, Zabaleta, Gracián, and Quevedo. The purpose of this article is to contribute to the knowledge of Quevedo's posthumous reception, by analy-sing different forms of incorporation of the great satiric in Santos' narrative prose: from a possible impregnation, to the presence of Quevedo as a character of Santos' fiction.
Drets: Aquest document està subjecte a una llicència d'ús Creative Commons. Es permet la reproducció total o parcial, la distribució, la comunicació pública de l'obra i la creació d'obres derivades, fins i tot amb finalitats comercials, sempre i quan es reconegui l'autoria de l'obra original. Creative Commons
Llengua: Castellà
Col·lecció: Studia aurea monográfica ; 7
Document: Capítol de llibre
Matèria: Francisco de Quevedo ; Francisco Santos ; Imitación ; Plagio ; Hibridación ; Caricatura ; Pas-Tiche ; Parodia ; Imitation ; Plagiarism ; Hybridation ; Caricature ; Pastiche ; Parody
Publicat a: Studia aurea monográfica, Núm. 7 (2018) , p. 93-117

Adreça original: https://revistes.uab.cat/omp-monografies/index.php/revistes/catalog/book/SAM7
Vegeu el document font del capítol: https://ddd.uab.cat/record/232750


25 p, 156.8 KB

El registre apareix a les col·leccions:
Llibres i col·leccions > Llibres > Studia aurea monográfica
Llibres i col·leccions > Capítols de llibres

 Registre creat el 2020-10-07, darrera modificació el 2023-01-26



   Favorit i Compartir